MENU
Kopalnia Heydt wraz z widocznym szybem Wojciech.

Dodał: ragnar° - Data: 2006-08-26 19:12:50 - Odsłon: 5631
Lata 1898-1905


Zabytkowa basztowa wieża szybowa Wojciech (do 1945 roku Wrangel) znajduje się w Wałbrzychu-Sobięcinie przy ulicy Sztygarskiej. Drążenie szybu Wrangel do głębokości 45 m rozpoczęto w latach 1846- 1850. Pierwotnie nad szybem wybudowano nadszybie w kształcie budowli mieszkalnej, w którym umieszczono parową maszynę wyciągową. W latach 1859/60 zespół wydobywczy Wrangel (Wojciech) poddano modernizacji, w miejsce starego budynku nadszybowego wzniesiono masywną murowaną wieżę wyciągową typu Malakow.
Wieża została posadowiona na rzucie prostokąta o bokach 15 ´ 12 m, jej wysokość wynosi 20 m, ceglane mury mają 1,2 m grubości. Budynek wykonany z surowej cegły formą nawiązuje do średniowiecznych wież obronnych. Elewacje wieży cechuje bogactwo detali architektonicznych, typowe dla stylu historyzmu w architekturze. W 1897 roku w związku z pogłębieniem szybu i koniecznością zainstalowania nowej maszyny wyciągowej, podniesiono mury wieży o 3 m i posadowiono na nich nowe koła kierujące, a wewnątrz wieży wmontowano stalowe krzesło szybowe. W odległości 22 m na wschód od szybu wybudowano budynek dla maszyny parowej. Jednokondygnacyjna, podpiwniczona murowana budowla halowa o wysokości 12 m usytuowana jest na rzucie prostokąta o bokach 21 ´ 13 m, wystrój architektoniczny budowli cechuje styl historyzmu. Pomiędzy wieżą basztową a maszynownią umieszczono łącznik, cechujący się podobnym wystrojem architektonicznym jak hala maszyny.

W 1973 roku zdemontowano parową maszynę wyciągową z 1899 roku i zezłomowano, co jest niepowetowaną stratą.

Wśród zabytków techniki górniczej, ocalałych przed rozbiórką, wieża basztowa Wojciech jest jedną z najstarszych w Europie wież typu Malakow. Wieża i budynek maszyny wyciągowej stanowią modelowe rozwiązanie dla II połowy XIX wieku i mimo dokonanych w ciągu 150 lat modernizacji, zachowały pierwotny wygląd i prezentują wybitne walory architektoniczne i historyczno-techniczne. Obydwie budowle zostały wpisane do rejestru zabytków pod numerami 819/Wł oraz 820/Wł i podlegają ochronie konserwatorskiej.

  • /foto/10514/10514962m.jpg
    1870 - 1880
  • /foto/3221/3221073m.jpg
    1880 - 1890
  • /foto/6523/6523638m.jpg
    1901
  • /foto/6104/6104676m.jpg
    1905
  • /foto/289/289321m.jpg
    1905 - 1915
  • /foto/71/71859m.jpg
    1906
  • /foto/315/315319m.jpg
    1914
  • /foto/320/320365m.jpg
    1950 - 1960
  • /foto/9156/9156872m.jpg
    1979
  • /foto/141/141098m.jpg
    1982 - 1987
  • /foto/312/312045m.jpg
    1984 - 1986
  • /foto/10343/10343803m.jpg
    1993
  • /foto/314/314935m.jpg
    1994
  • /foto/44/44221m.jpg
    2005
  • /foto/94/94348m.jpg
    2006
  • /foto/112/112526m.jpg
    2006
  • /foto/112/112720m.jpg
    2006
  • /foto/112/112721m.jpg
    2006
  • /foto/112/112722m.jpg
    2006
  • /foto/112/112723m.jpg
    2006
  • /foto/286/286289m.jpg
    2006
  • /foto/190/190740m.jpg
    2007
  • /foto/259/259751m.jpg
    2008
  • /foto/438/438895m.jpg
    2012
  • /foto/4319/4319624m.jpg
    2013
  • /foto/5400/5400070m.jpg
    2015
  • /foto/5400/5400088m.jpg
    2015
  • /foto/7846/7846561m.jpg
    2019

Muzeum Porcelany w Wałbrzychu

Poprzednie: Pijalnia piwa Strona Główna Następne: Dom nr 13 (dawny)


Petroniusz | 2015-11-24 22:59:12
Podmiana na większe.